Onbekend

Na enige strubbelingen heen en weer tussen DPKL en mij, is mij verteld dat ik alsnog naar het voormalig Joegoslavië moest, niet met de rotatie T14 waarmee ik mijn opleiding op het CVV had gevolgd, maar met de rotatie T16. In eerste instantie is dan je reactie erg teleurstellend, mede om het feit dat dit in de gezinssituatie niet erg best meer uitkwam. Op 2 mei '95 was het dan zover, het vertrek naar Busovaca waar ik de functie moest gaan vervullen van S4 toegevoegd bij het Log/Tbat. Aangekomen in Split werd ik al spoedig voorgesteld aan de 1sgt (chef) Dirk Vercruysse van het Belgische leger die mij moest inwerken gedurende de periode die hij nog aanwezig was. Mijn voorganger was namelijk vertrokken met het vliegtuig waarmee ik gekomen was. Er kon dus geen overgave van functie bewerkstelligd worden, wat achteraf een heel groot nadeel bleek. Na een periode op de sectie 4 te hebben gewerkt, werd al snel duidelijk dat er enorm veel achterstand was opgelopen door de samenvoeging van het Support Command en het Transport Bataljon. Gedurende vele weken hebben wij ons dan ook bezig moeten houden met de formulieren van de DAR, DDR, PCC, WOV en de haast beroemde B.O.I.tjes. Dit allemaal over niet verwerkte ongelukken die gedurende eerdere periodes gebeurd waren. Het echte sectie 4 werk is er toen niet meer van gekomen omdat daar totaal geen tijd voor was. Toen kwam er plotseling een berg papier los welke te maken had met "re-imbursement". Dit is voor vele functionarissen binnen het bataljon een verschrikking. Hier is nu eindelijk ook een achterstand van weggewerkt, hopende deze in het vervolg normaal bij te kunnen houden, zodat die enorme werkdruk weg valt. Tussendoor moest ik met de grootst mogelijke spoed naar huis omdat gezinsuitbreiding zich eerder aankondigde dan gepland was (vandaar dat het tijdstip van uitzending zoals eerder in dit artikel vermeld, eigenlijk niet erg gunstig was). Vele drukke maanden voor vele achterstanden. De ervaringen die ik de afgelopen periode van uitzending heb opgedaan zijn niet positief te noemen ten opzichte van de VN. De enorm grote bureaucratie die het werk met zich meebrengt, met daarbij het niet actueel inspelen op situaties die zich plotseling voordoen; leg dat alles tezamen in een voertaal die naar men zegt Engels is, en dan heb je in het kort een hele hoop samengevat. Voor een eventuele volgende uitzending wil ik dan ook heel graag in aanmerking komen als een eenheid voor de eerste maal naar een missie-gebied gestuurd wordt. Om daar dan aan deel te nemen zodat je met je eigen werk bezig bent, lijkt mij een uitdaging.