Unprofor

De meeste rotanten hebben 5, 6 of 7 maanden in het uitzendgebied doorgebracht. Twee wezenlijke vragen die een zeer belangrijke rol spelen in het leven van elke militair zijn zelfs aan het eind van een uitzending in het voormalig Joegoslavie vaak nog niet beantwoord. Voor het antwoord op de eerste vraag, "Wat is de zin van het leven?", zijn zelfs 3 functionarissen aangesteld om elk door middel van hun eigen kijk op het leven de militair te helpen deze vraag te beantwoorden. Uiteraard heb ik het nu over de door ons allen zeer gewaardeerde Psych, Doom en Aal.

De leden van het wapen der Koninklijke marechaussee vormen langzamerhand een nomadenvolk. Zwervers zijn het. Wie is er nog niet in het buitenland geplaatst geweest. Vele bestemmingen zijn aangedaan. St Maarten, Sinai, Saoudi Arabie, Moskou, Warschau, Haiti en ga zo maar door. En niet te vergeten Joegoslavie. Nog even een "wist u datje". Wist u dat in Joegoslavie zo'n tachtig man van de Kmar dienst doen. De kmar vult diverse posten, zoals Weu-Donau, Civilian Police, Weu Mostar, UNMP en niet te vergeten de Brigade Koninklijke marechaussee Unprofor. Gevestigd in Busovaca en onderverdeeld in detachementen, te weten Zagreb, Simin Han, Santici en voorheen Srebrenica. En over die club in Santici nu even iets meer. De personeelsleden van het detachement Santici zijn zwervers in het quadraat. Boekweit, Bressers, Bus, Kromhout, Spaan, Teekens en Wouters. De één ging van Lukavac via Busovaca naar Santici. Anderen deden dienst in Zagreb, Simin Han of Srebrenica. Een vast honk was een uitzondering. Aan de ene kant mooi om op diverse plaatsen te hebben mogen werken; aan de andere kant kon dat ook wel eens een zware wissel trekken. Maar overal waar we zaten deden we politiewerk. Zo mogelijk voor u, in de sfeer van preventie, voorlichting, praatpaal, wijkagent. En als het moest werd er ook geschreven. Op het gebied van verkeer (aanrijdingen) en ook op het gebied van Strafrecht of andere wetgeving. Gelukkig gaf u daarvoor niet vaak aanleiding. Of wij het druk hadden.... ja daar zijn speculaties over geweest. We zouden zelfs gelegenheid hebben gehad om tenten te vouwen. Dat verzoek heeft ons echter nooit officieel bereikt. En als we tijd hadden gehad zouden we zeker......... Nou ja genoeg daarover. Het werk dat we deden was niet altijd zichtbaar. Zo integer als we zijn lopen we daar niet mee te koop. Menige zondag ging verloren omdat toch weer snel ergens een antwoord op gegeven moest worden. Geruchten uit het vaderland konden worden ontzenuwd.

Zo, na 4 maanden zit mijn eerste uitzending er bijna op. Het verlangen naar huis lijkt met nog 22 dagen te gaan sterker dan ooit. Dit ondanks de prettige tijd die ik achteraf bekeken heb gehad. Geen hectische tijd in Lukavac, geen verhuizing, kortom een "ideale" uitzending. Zeker als je al een eerder bij een herstelcompagnie hebt gewerkt voel je je in hetbegin niet helemaal als een kat in een vreemd pakhuis. Als je dan ook nog je werkio het OCTD als instructeur kunt inruilen voor een uitzending naar vm. Joegoslavië is dat een welkome afwisseling.

Bovendien heb je als je bij een herstelcompagniewerkt geen tijd om je te vervelen, er is altijd werk te doen, en dat is maar goed ook want dan gaat de tijd lekker snel. Door het werk dat je doet ben je toch indirect bezig met humanitair hulp te bieden aan de slachtoffers van deze oorlog. Gedurende de gehele uitzending heb ik me er over verbaasd met hoe weinig respect de bewoners van dit land met hun natuur omgaan om het maar niet over hun medebewoners te hebben.

Voor dienstplichtige militairen is de diensttijd een belangrijke periode in hun leven, zeker als je daarin ook nog uitgezonden bent geweest. Voor beroepsmilitairen is een uitzending eveneens een belangrijke periode. Beide categorieën die deel uitmaken van dezelfde rotatie zullen met ongeveer dezelfde ervaringen, ook ongeveer dezelfde gevoelens hebben over wat ze hier hebben meegemaakt.

Veel van wat je hebt meegemaakt, zul je nooit meer vergeten, maar toch is het goed dat er ook een paar verhalen worden opgenomen in een rotatiekrant. Je neemt de krant mee naar huis en bewaart hem als herinnering aan de periode dat je in Bosnië bent geweest.

This is the front page of the "Rotatie" issue of the "Geitenpad" magazine for rotations: L8 and T16. The Geitenpad (Goatpath) publication was made for the troops in the 1 (NL/BE) VN LOG/TBAT during the UNPROFOR mission in Bosnia.

The text is in Dutch, plucked from the original WordPerfect 5.1 files. See my Unprofor page for more info on my involvement in this mission.

See also here for a photo of the team who worked on this issue.

For other (scanned) issues of the Geitenpad:
http://www.veteranen.org/geitepad.htm